Καίτη Καγκαράκη-Νομικός-Λογοτέχνης/Μέλος της Unesco Τ.Λ.Ε.Ε. & Εταιρ.Ελλήνων Λογοτεχνών
Καλαμάτα
Πατρίδα εσύ, μήτρα Πανάρχαια,
ήρωες και θεοί σ'αγάπησαν...
Όταν πνοή γαλάζια
απ΄τον Ταύγετο κατεβαίνει
λάμπουν τα φύλλα της ελιάς,
λικνίζονται τα κλαδιά της
και φως τις κορυφές αγγίζει.
Κρατάω στην παλάμη μου το σώμα σου.
Χώμα ζεστό, εύφορο.
Το Ποτάμι μας ρέει μέσα μου.
Περπατάω και μαζί σου ενώνομαι.
Βλέπω στο κάστρο την Ιζαμπώ να με καλεί.
Την Πολυδούρη, υπέρτατη σοφία,
με σθένος ανδρικό ν'αντιστέκεται....
Χαμογέλα Καλαματιανέ!
Ακούγεται το τραγούδι μας.
Χόρεψε με τον Πετρόμπεη και τον Κολοκοτρώνη,
τον Παπαφλέσσα περιμένοντας.
Μπες στο Αρχοντικό του Μπενάκη,
το Μαντήλι μας για στολίδι φορώντας
κι ύστερα κλείσε τα μάτια την Ελένη να δεις,
που το Βουνό δρασκελίζει.
Θάλασσα μου, παιδικών ονείρων αγκαλιά,
πύργοι στην άμμο που ποτέ δεν ξέχασα,
κάνε, σε νοητό ορίζοντα ν'αρμενίζω,
για να σε βλέπω πάντα, Καλαμάτα!...
Καίτη Καγκαράκη